Wpływ splitów na stopy zwrotu spółek - analiza ekonometryczna

Dzisiaj przedstawię ekonometryczną analizę spółek, a dokładniej zajmę się wpływem splitów na stopy zwrotu akcji. W badaniu przedstawiona jest analiza 52 spółek, które w okresie 1995 - 2013 podjęły decyzję o podziale akcji, w ich skład wchodzą:

W powyższej tabeli dwie spółki miały "podwójny split" są to Elkop (pierwszy 08.03.2007, drugi 01.02.2008) oraz ATM Grupa (pierwszy 04.06.2007, drugi 10.01.2008). W pozostałych split przeprowadzony został jeden raz. 

Ze względu na znaczną "objętość" badań, całość podzieliłem na dwie części. Pierwsze badania dotyczą spółek z przeprowadzonymi splitami w okresach 1995-2006, w drugiej 2007-2013.

Przechodząc do samego badania, zacznę od przyczyny o decyzji przeprowadzenia splitu. W literaturze istniej mnóstwo hipotez dotyczących tego zagadnienia, co oznacza, że nie jesteśmy w stanie stwierdzić jaki czynnik jednoznacznie wpłynął na podjęcie decyzji o podziale akcji. Najczęściej wymienionymi przyczynami przeprowadzenia splitu są: zwiększenie płynności spółki (w wyniku splitu spółka przyciąga inwestorów (w szczególności indywidualnych) dzięki którym zwiększa się ilość zawieranych transakcji jak i liczbą akcjonariuszy), zmienienie czasu opodatkowania (split przyczynia się do wzrostu wielkości obrotu akcji, a to oznacza że wzrasta również zmienność, z kolei wzrost zmienności przyczynia się do możliwości osiągnięcia dodatkowej korzyści podatkowej, mówiąc inaczej: w przypadku odnotowania krótkoterminowej straty, można ją odpisać od podatku), promocja brokerska (podział akcji daje brokerowi większe możliwości do jej promowania), troska wobec inwestorów (zapewnienie inwestorowi takich atrybutów akcji, na jakim mu najbardziej zależy, nawet jeżeli split nie przyczyni się do polepszenia kondycji finansowej spółki, a jedynie zwiększy podaż akcji) jak i optymalny przedział cenowy (czynnik psychologiczny, w którym zarząd uważa, że akcje w określonym przedziale cenowym sprzedają się najlepiej).

Powyższe hipotezy decyzji o przeprowadzeniu splitu są najczęściej wymieniane, ale oczywiście istnieje ich jeszcze dużo więcej...

Przechodząc do samego badania wpływu splitów na stopy zwrotu to pomimo podzielenia ich na dwa okresy (jedne z okresu kiedy to polski rynek można uznać za rozwijający się i drugi, którego badania dotyczą rynku już rozwiniętego) wyniki wyszły bardzo zbliżone, tzn. wpływ splitów na stopy zwrotu spółek są niemalże identyczne w obydwóch okresach.

W artykule tym pominę kwestie naukowe, tzn. wszelkie opisy testów weryfikacji hipotez, wzory jak i modele ekonometryczne. Przedstawię za to, to najważniejsze - wyniki i wnioski.

Jak już wspominałem badanie dotyczy analizy zdarzeń 54 splitów 52 spółek. Na poniższych dwóch wykresach przedstawiłem skumulowane zwyżkowe średnie stopy zwrotu na trzydzieści dni przed i trzydzieści dni po splicie.

Oba wykresy mimo badań z różnych okresów rynku (rozwijającego się i rozwiniętego) są do siebie podobne. Skumulowane zwyżkowe średnie stopy zwrotu w dniach przed podziałem akcji były dodatnie, a po ujemne (w okresie 1995-2006 do ósmego dnia po splicie, w okresie 2007-2013 do dwóch dni przed podziałem).

Wyniki sugerują, że najlepiej kupić akcje kilkadziesiąt dni przed podziałem i sprzedać je w dniu (bądź kilka dni przed) splitem. Badając dodatkowo kilkunastodniowe stopy zwrotu możemy wywnioskować, jaki okres jest najbardziej korzystnym okresem do nabycia oraz sprzedaży akcji:

Powyższa tabela przedstawia średnie stopy zwrotu w poszczególnych podokresach (na 30 do 21 dni przed splitem, 20 do 11 dni przed splitem itd.). Wyniki w porównaniu do jednodniowych stóp zwrotu wyszły nieco odmienne, jednak ogólnie rzecz biorąc potwierdzają ogólny obraz z wcześniejszych danych.

Uzyskane dane potwierdzają wrażliwość testów dla wartości średnich na odstępstwa od rozkładu, więc wykorzystując test Shapiro-Wilka można zweryfikować hipotezę o normalności rozkładu stóp zwrotu:

Z wyjątkiem danych [-30;-21] dla okresu 1995-2006 w wszystkich przypadkach można odrzucić hipotezę zerową, dla większości okresów odstępstwa od rozkładu normalnego były znaczące.

Krótko podsumowując: dzięki badaniom zaobserwowano wzrost wartości akcji przed podziałem, a następnie (po podziale) spadek. Analizując pojedyncze dni efekt ten jest praktycznie niezauważalny. Wyniki dodatkowo potwierdzają nieefektywność rynku (co oznacza, że istnieje możliwość osiągnięcia wyższych stóp zwrotu od rynku), gdyż nadwyżkowe stopy zwrotu były na tyle duże, że można było uzyskać ponadprzeciętne dochody, które również pokrywają wszelkie koszty transakcyjne. Oczywiście kluczowy jest dzień pojawienia się wiadomości o planowanym podziale, gdyż dopiero na jego podstawie można określić przyszły wpływ splitu na cenę. Jednak zebranie tych informacji z przeszłości jest trudne i przede wszystkim bardzo pracochłonne.